Badania trudnych zjawisk przyrody, oddawanie się liczeństwu (matematyce) i t. p. – często czynią odnośnego mężczyznę niedołęgą. – Stanisław Kurkiewicz, “Z docieków (studyów) nad życiem płciowem: luźne osnowy (tematy). 2, Szczegółowe odróżnienie czynności płciowych” Kurkiewicz usiłował wprowadzić polskie słownictwo w zasadzie na wszystko. Mamy więc samieństwo (masturbację, nie od samca, ale od robienia czegoś samemu; autor bardzo szczegółowo omawia różne techniki dla kobiet i mężczyzn); płcenie (seks); płciwie lub płciwo (narządy płciowe); błogoszczenie (orgazm); krzątanie się przedpłceniowe (gra wstępna); strzyknina (ejakulat); zwisak (penis) i chwalstwo zwisakowe (kult penisa) oraz merdanka (“igranie ze zwisakiem”); łechtka (łechtaczka); rzyciowanie i ustowanie (seks analny i oralny; w tym drugim autor rozróżnia ustowanie głębokie i wargowe muskanie zwisaka, nb seks oralny w przypadku kobiety autor nazywa polizalstwem); rówieśnopłcienie (homoseksualizm; w przypadku mężczyzn, autor rozróżnia rzyciownika – aktywnego od rzyciowanka – pasywnego; podobnie ustownik i ustowanek); samidło (przyrząd do masturbacji, w szczególności dildo; w tym samidło długie w przypadku równieśnopłcenia kobiet) i wiele, wiele innych.