Wczoraj dostałem strzała A(H1N1), szczepionka Pandemrix (czyli tą ze skwalenem). Ramię mnie boli jakbym dostał kuksańca, ale poza tym żadnych objawów. Nie zamierzam przekonywać do szczepienia. Aktualne szczepienie na grypę sezonową wedle najnowszych wyników daje przynajmniej częściową odporność na A(H1N1) (Garcia-Garcia et al.), chociaż wcześniejsze prace miały inne wnioski (CDC, por. także dyskusja tutaj). W razie wątpliwości zawsze spytać się lekarza i zaufać mu, uf-uf (jako i ja uczyniłem przed otrzymaniem szczepionki).

Notkę zacząłem pisać dość dawno, i tak dopisywałem kawałek po kawałku aż wyszedł straszny tl;dr. Będzie o wpływie temperatury na replikację wirusa grypy, o przeciwzapalnym działaniu aspiryny, o historycznych danych świadczących o skuteczności (lub nie) aspiryny w leczeniu grypy hiszpanki, a na koniec – zalecenia dotyczące stosowania aspiryny w leczeniu świńskiej (i nie tylko) grypy. Będę wdzięczny za poprawki merytoryczne, gramatyczne i ortograficzne. Ostatnio krąży po świecie pomysł, że czterdzieści milionów ofiar hiszpanki to rezultat powszechnego stosowania aspiryny, która obniżając temperaturę chorego, uniemożliwiała “naturalną” walkę organizmu z chorobą.

Wiele osób bagatelizuje pandemię H1N1. Częściowo jest to zrozumiała reakcja na panikarstwo w mediach, zwłaszcza, jeśli porównamy stosunkowo niewielką liczbę osób, które umarły w wyniku infekcji H1N1 z liczbą, która rocznie umiera w wyniku grypy sezonowej. Lektura prasy może zrobić wrażenie, że mamy do czynienia nie z wirusem grypy, ale skrzyżowaniem Eboli z HIV i dżumą prosto z jakiegoś filmu, w którym Dustin Hoffman biega z wielkim słoikiem na głowie.