Mijają prawie dwa lata jak przestałem tu pisać. Przestałem, bo nie dawałem sobie rady: biokompost i facebook przestały być przyjemnością, a stały się kolejnymi obowiązkami i źródłem wyrzutów sumienia. W pewnym momencie przerosło mnie to wszystko. Chciałbym znowu wrócić do sporadycznego pisania na biokompost, jest tyle ciekawych tematów, tyle rzeczy się dzieje! Kiedy mnie tu nie było, napisałem z Januarym Weinerem książkę o powstaniu życia. Książkę wydaje Copernicus Center Press i ukaże się w połowie marca.

Co się właściwie stało: otóż pojawiło się w Europie ok. 30 wypadków zakrzepicy (również śmiertelnych) w powiązaniu ze szczepieniami szczepionką Oxford/Astrazeneca. W Niemczech przypadków było 7 na ok. 1,6 mln zaszczepionych. Instytut Paula Ehrlicha zalecił rządowi wstrzymanie szczepień do czasu zbadania sytuacji. Cytat z informacji na stronach PEI: [Chodzi o] “wyraźne zwiększenie częstości specyficznej formy bardzo rzadkiej zakrzepicy mózgu (zakrzepicy zatok żylnych mózgu) w połączeniu z niedoborem płytek krwi (trombocytopenią) i krawieniem w czasowym związku z przyjęciem szczepionki na Covid-19 firmy Astrazeneca”

Van der Geer, J., Hanraads, J.A.J., Lupton, R.A., 2010. The art of writing a scientific article. J Sci. Commun. 163 (2) 51-59. Tak, to jest już cały cytat. A właściwie cytowanie: odnośnik do artykułu opublikowanego w Journal of Scientific Communications na temat pisania artykułów naukowych. Odnośnik znajdziemy w ponad tysiącu prac naukowych, powołujących się na pracę Van der Geera. Jest tylko jeden mały problem. Ani czasopismo Journal of Scientific Communications nie istnieje, ani nigdzie nie ukazała się praca Van der Geera pod takim tytułem.

Kursuje po internetsach taki oto obrazek: Ten wyjątkowo durny i niesprawiedliwy (choć śmieszny) mem ma niby świadczyć o tym, że dostęp do nauki (w sensie publikacji naukowych) jest coraz bardziej ograniczony. Nic dalszego od prawdy! Prawda wygląda tak: W tej chwili artykuł – skądinąd mówiący o tym, że nauka jest coraz trudniejsza do zrozumienia dla osób spoza dziedziny, co jest zupełnie osobną, choć kontrowersyjną sprawą – jest dostępny, za darmo i całkowicie legalnie, z wielu źródeł.

Uwaga, tylko tutaj! Odpowiedź na KAŻDE pytanie. Chcesz wiedzieć, jak zostać bioinformatyczką? Albo co to są SINE? Albo skąd się biorą alergie? Jak wykryć gruźlicę? Albo jakie skarpetki noszę? Albo masz jakiekolwiek inne pytanie, na które mogę odpowiedzieć albo (a) wykonując eksperyment (np. oglądając swoje skarpetki) albo (b) opisując swoje doświadczenia albo (c) czytając literaturę naukową? Wygraj moją aukcję na Allegro a odpowiem: na blogu, długo, szczegółowo i – jak zwykle – ze źródłami (lub bezpośrednim materiałem dowodowym).

Z okazji pierwszego śniegu przed naszym domem: najprostszy karmnik świata. Nie pamiętam już, skąd mam ten patent, ale jest prosty i skuteczny. Potrzeba: Ziarenek (oczywiście) Trochę smalcu lub oleju kokosowego Kubka Patyczka Kawałka sznurka lub drutu Smalec roztapiamy i wsypujemy do niego ziarenka. Ma być ich tyle ile wlezie, smalec ma je tylko zlepić razem i wypełnić puste miejsca. Do kubeczka wkładamy patyczek, wpychamy masę z ziarenkami i czekamy aż zastygnie.

tl;dr, wyjątkowo długi. Napisałem artykuł (naukowy) o Covidzie, który wykorzystuję tu jako pretekst żeby opowiedzieć Wam o genach HLA (no i żeby się pochwalić, oczywiście). Wszyscy rzucili się na kowida. Kardiolodzy, endokrynolożki, ekonomiści, osteopaci, dentyści (nie żartuję!) – wszyscy teraz piszą prace o Covidzie. Oczywiście, częściowo z bardzo przyziemnych powodów: artykuły o kowidzie mają teraz dużą widoczność i łatwiej je umieścić w dobrych czasopismach, oraz na badania kowida znalazło się dużo pieniędzy.